Nadat we begin van deze maand de beschikking hadden over onze eigen set krikken, konden we met het landingsgestel in de weer. Allereerst deden we een test waarbij we het linker en rechter landingsgestel in en uit lieten draaien door de elektromotoren.
Het linker landingsgestel gaat wel omhoog en ook wel omlaag, maar niet zo mooi “smooth” als het rechter. De volgende test was de emergency gear extension test:
Daarbij ontdekten we dat de noodprocedure om het landingsgestel naar beneden te krijgen bij het rechter landingsgestel vlekkeloos opereerde, maar het linker landingsgestel gaf problemen bij de Emergency Gear Extension. Bij die procedure trek je de aandrijving van de elektromotor van het landingsgestel los, de zwaartekracht laat dan vervolgens de poot vallen en daarna kan je de lock pin in de down lock duwen. Het linker gear kwam echter niet tegen de eindstop aan bij het vallen:
Daarop werd de poot in zijn geheel los gehaald, niet bepaald een heel gemakkelijk klusje… Toen de poot helemaal los was, viel vrij snel op dat “het gewricht” van de poot aanliep, dat hoort niet:
Daarnaast viel ons op dat het linker landingsgestel veel meer speling had dan het rechter landingsgestel.
Na dat de poot was losgehaald was er uiteindelijk de conclusie dat, waarschijnlijk door het aanlopen van “de knieschijf” de bus waar de buis door gaat waarom het landingsgestel draait, “uitgelubberd” was. Victor kent gelukkig zeer kundige lassers en hij wist ook de juiste maat bus te vinden. Deze woensdag ochtend 25 augustus, had hij de plaat mee die aan de hoofdligger in de vleugel wordt bevestigd en waaraan die bus zit waar dus weer de buis in gaat waarom de gear poot draait (kunt u het nog volgen?). Een uiterst precies klusje want dat lassen moet wel exact haaks op de plaat.

Op de foto boven hebben we even gekeken of het allemaal wel gaat passen, want voordat deze plaat gemonteerd kan worden tegen de aluminium ligger, moeten we nog even terugdenken aan onze lessen natuurkunde van vroeger. Weet u nog hoe dat zat met verschillende metalen die met elkaar in contact kwamen? Corrosie door elektrolyse, zegt u dat nog wat? U snapt wel dat we dat verschijnsel niet in ons vliegtuig willen hebben. Om dat verschijnsel voor te kunnen zijn, bestaat er een speciale pasta. Die hadden ze die ochtend helaas niet op voorraad bij Beerepoot te Hilversum. Vrij vlot kwam ik er achter dat deze pasta niet alleen gebruikt wordt in de luchtvaart, maar ook in de watersport. Even wat rond bellen bij havens in de buurt van Lelystad gaf wel wat teleurstellingen (“Ja, we weten precies wat u bedoelt, maar we hebben dat voorlopig niet op voorraad, we zitten met wat leveringsproblemen”), maar ook een: “Ja hoor, dat hebben we in tube en in blikjes van verschillend formaat”. Bleek een winkel in Zwartsluis te zijn, niet bepaald heel erg naast de deur van de Friendship hangaar te Lelystad. Luuk tipte mij om ook eens een belletje te doen naar de watersport winkel in Muiderzand. En die had nog krek 1 tube. Dus uw verslaggever ging meteen met de motor die kant op en speelde voor koerier.




Enfin, uiteraard hebben we ook nog even gekeken of die “knieschijf” van de gear poot nou nog tegen de bovenkant van deze gearplate aan liep:
Daarna moest de poot er weer in, dat is een priegelig klusje, er zit aan de bovenkant een bracket in de weg (waarvan we later ontdekten dat die met een beetje handig manoeuvreren wel uit de vleugelwortel te wurmen is en daarna weer terug op de plek, al doende leert men zullen we maar zeggen). John gaf de tip de buis en de bus lekker royaal met Corban27 in te smeren, een geweldig goedje dat er aantrekkelijk uit ziet, lijkt een beetje op karamel pasta…. En het gleed dan ook prima. Het mooie van dit spul is dat het corrosie werend is.
Eenmaal met de poot er aan en hangend aan 1 kant in de gloednieuwe, speling vrije bus, bleek de “knieschijf” nog een heel klein beetje aan te lopen en een driehoekig randje van de gear poot kwam net langs de beplating.

Nadat dit miniscule randje was afgevijld, kon het ander uiteinde van de buis in de houder worden gezet die even provisorisch op de plek was geplaatst:

De speling op het gear is nu opgelost, het gear valt ook netjes naar beneden bij de Emergency Gear Extension. Volgende week kunnen we de rem inrichting weer terug monteren, de poten vullen met stikstof (de olie in de poten is al ververst). Dat betekent dat High Lady weer soepel in de beide beentjes is en ergens volgende week weer op 2 volledig geserviced pootjes kan staan!
Een gedachte over “Soepel in de benen”
Wat een geweldig project is dit en zo mooi en gedetailleerd met foto’s in kaart gebracht, nog heel veel succes met deze onderneming