En haar registratie luidt: “PH-PSF”, de oplettende lezer zal het niet ontgaan zijn, die registratie is niet zomaar uit de lucht komen vallen (letterlijk). PSF staat uiteraard ergens voor en wel voor Project Spit Fire.
We zijn beretrots op deze mijlpaal en willen langs deze weg de medewerking van de mensen van het luchtvaartuigregister van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) hartelijk danken voor hun geduld met deze registratie omdat het nogal “Een Broodje Speciaal” betrof. Tot de inschrijving van High Lady was het aantal geregistreerde houders/eigenaren bij een toestel maximaal 11 personen, maar bij onze High Lady zijn 8 vliegende houders/eigenaren en 18 mee-vliegende houders/eigenaren geregistreerd. Het heeft ILT het nodige gepuzzel gekost en de gegevens die ik had ontvangen bleek hier en daar niet geheel correct of compleet (handgeschreven formulieren lezen blijkt niet mijn grootste talent te zijn), maar we zijn er samen na wat heen-en-weer appen/mailen/bellen wel uitgekomen.
Bij de inschrijving hoort het aanbrengen van de kenmerken. Zouden we de officiële afmetingen moeten hebben hanteren, dan werd het qua letters wel erg druk op onze High Lady, er staan namelijk al USAAF-PRU Squadron letter kenmerken te weten: “WD-M”, de M is een knipoog van de bouwer van High Lady, Mike O’Sullivan, naar zijn eigen naam, het was in de Tweede Wereldoorlog niet ongebruikelijk dat een vlieger zijn eigen Spitfire had en dan was de derde letter een initiaal van die vlieger, bij ons weten heeft het WD squadron nooit een “-M” variant gehad, maar uiteraard kunnen we daar abuis zijn, we laten ons graag verassen met een foto van een “WD-M” Spitfire. Naast de squadron letters WD-M staan er ook nog de productie letters van Vickers/Supermarine “PA892”. Omdat er een historische achtergrond is voor de livery (die wij middels een document hebben kunnen onderbouwen) mogen wij met toestemming van IL&T de kenmerken in afwijkend (klein) formaat voeren en wel in precies dezelfde kleur en afmeting als het vorige Amerikaanse kenmerk, N7612. Onder de vleugel hoeven wij wegens diezelfde historische context ook geen “PH-PSF” aan te brengen, de Spitfires hadden daar in de regel een “roundel” (Britse Spitfires) of een USAAF ster in een balk. Die staat dan ook bij ons onder op de vleugel. Daarmee is onze Spitfire wel duidelijk genoeg te herkennen als “High Lady, de Spitfire van Project Spitfire”, voor zover wij weten is High Lady de enige Spitfire variant in Europa in USAAF PRU kleuren.
De volgende stap is minimaal net zo uitdagend: High Lady klaar maken voor de afgifte van een Speciaal Bewijs van Luchtwaardigheid (S-BvL). Helaas moeten we per 1 juli alweer de hangaar van Stichting De Pionier Hangaar verlaten, DPH heeft de ruimte per die datum aan een ander project toegezegd, er van uitgaande dat wij ruim voor die tijd al klaar zouden zijn. Maar door de vertragingen buiten onze macht om halen we dat niet. We zijn nu druk doende om op vliegveld Lelystad ander onderdak te vinden om High Lady vliegklaar / S-BvL waardig te maken en dan zal de eerste vlucht naar vliegveld Texel gaan om daar in alle rust te kijken hoe onze High Lady land op gras, vanaf daar kan het dan hopelijk naar vliegveld Hilversum en is er dan ruimte ook daar beschikbaar voor langere tijd voor onze grote trots. Mochten lezers hier een briljante suggestie hebben om High Lady tot ongeveer eind augustus op vliegveld Lelystad gestald te krijgen, het liefst niet “Voor De Hoofdprijs”, dan houden wij ons van harte aanbevolen!
2 gedachten over “High Lady is nu officieel Nederlands geregistreerd!”
Jeroen, gefeliciteerd als zij/hij vliegklaar is kom ik een keer kijken.
Groet, Ab
Hallo Ab, dank voor de felicitaties! In bijna alle literatuur spreken Spitfire veteranen die zijn geïnterviewd met een vrouwelijke aanspreek titel als ze het over dit vliegtuig hebben. En met een opschrift “High Lady” is die van ons natuurlijk al helemaal een “zij”. Uiteraard ben je van harte welkom om haar eens in volle vliegende glorie te komen bewonderen!