Hemelvaart 2022: Oefenen met passagiers

In een eerder bericht heeft u kunnen lezen hoe uw verslaggever zijn eerste solo vlucht op de Spitfire had ingevuld. De volgende stap: voor het eerst vliegen met passagiers. Nou wilde het toeval dat, wegens verslechterde weersomstandigheden in Europa, ik zondag 22 mei fors eerder naar huis kon, de vlucht naar Londen op en neer zou zodanig uit kunnen lopen dat het niet meer zou lukken om terug op Schiphol te kunnen komen binnen de Wettelijke Werk- en Rusttijden Regeling. Mijn lief had met vrienden afgesproken te gaan eten in ons favoriete restaurant omdat ze de zondagavond toch maar alleen zou zijn, maar tot ieders verassing kon ik dus aanhaken. En daar ontstond het plan om de volgende dag die eerste vlucht met passagier te gaan maken. Maar waar haal ik zo “short notice” iemand vandaan die wil assisteren met het naar buiten slepen van High Lady, vervolgens te accepteren als “Proef Konijn” mijn allereerste passagier op de Spitfire te zijn (vluchtje 5 om precies te zijn), dan ook nog het verhaaltje achter het label “Experimental” aan te horen en ondanks dat al nog steeds te durven? Wel, gewoon bij dat favoriete restaurant van ons waar wij flink wat van de medewerkers bij naam kennen. Waaronder Jaimie die een jaartje of 5 geleden uw voorzitter heeft leren wijn drinken (ja ja, die al ruim de 40 was gepasseerd maar het tot dan maar niets vond, dat gefermenteerde druivensap goedje). Deze Jaimie had zich sinds de start van het project “boven gemiddeld geïnteresseerd” getoond. Hij wist van de regeling dat meevliegen op de Spitfire enkel voorbehouden is aan mede eigenaren. Voor hem is dat mede-eigenaarschap net een brug te ver: hij is net verhuisd. In de “De-Piloot-Leert-Nog-Fase” gelden wellicht andere/minder strikte regels: prompt werd Jaimie gebombardeerd tot “Vrijwilliger Van De Stichting” en ging hij de volgende dag mee naar Hilversum.

Daar volgde eerst een uitgebreide briefing: hoe stap je in? (Denk er om: eerst stick vol naar rechts!). Hoe maak je de stoelriemen vast? Hoe gaat straks de Take-Off (kapje is open en blijft open tot na de start, voor de landing gaat ie dan weer open)? Hoe gaat de evacuatie mocht die nodig zijn? Voor sommigen zou dit al “Too Much Information” zijn om nog te durven, maar Jaimie bleef volharden in het ondergaan van zijn rol als Proefkonijn. Kort overleg met Victor Telkamp over de nut/noodzaak van het tanken. Er kwam een bui aan, wellicht was het slim om toch maar eerst te gaan vliegen en dan te gaan tanken. Want vanwege de komende bui zou dit een heel kort durend tripje worden (oftewel: het circuit uit en via een fraaie bocht er weer terug in).

Zo’n eerste take-off met een Supermarine Aircraft Spitfire Mk.26B, ook al heeft ze dan “maar” 60% van haar motorvermogen wat ze aanspreekt, is best een indrukwekkende belevenis. Als dan het kapje dicht kan, dan keert toch een beetje “De Rust” terug in de cockpit. En dat is aan de koppies wel te zien.

Het was zoals afgesproken maar een heel kort vluchtje, even langs Baarn, Paleis Soestdijk, vervolgens rondje langs Lage Vuursche en al weer terug. Na de landing getankt en met dat de tankdop dicht kon omdat de tank vol zat, begon het te spetteren. Beetje stout: met kapje dicht terug naar de hangaar getaxied (ground loop tijdens taxiën, dan moet je het wel heeeeeel bont maken). Hier en daar nog wat “Insecten Oplos Spul” gespoten en daarna met een setje microvezel doekjes High Lady schoon gemaakt. Gezamenlijk High Lady weer De Stal in geduwd, daarbij leerde ik dat ik toch beter aan de linker vleugeltip kan gaan staan.

En nog wat foto’s van Het Gewillige Slachtoffer voordat de boel huiswaarts ging.

Vervolgens was het de hoogste tijd om Quality Time aan mevrouw Van den Berg te gaan wijden.

Daags voor het heugelijke feit dat mevrouw Van den Berg deze titel exact 29 jaar draagt, was het snode plan opgevat om passagiers 2 en 3 hun Spitfire Luchtdoop te gunnen. Nu was er beduidend meer voorbereidingstijd geweest: passagier 2 zou zijn mijn schoonvader, slechts 82 lentes jong en mijn eigen zoon. Die zou daarbij ook mijn fototoestel met telelens in zijn mik geduwd krijgen. Per slot van rekening is onze High Lady een Photo Reconnaissance exemplaar, dus er zullen foto’s gemaakt moeten worden!

Ook schoonvader kreeg dezelfde briefing als Jaimie die maandag had gehad. Ook weer een leermomentje voor mij: mensen die korter zijn dan 1.65m een tweede zitkussentje aanbieden (wat nota bene is aangeschaft als idee van ondergetekende voor de wat kleinere medemens). Totaal vergeten.

Ondertussen schoot zoonlief er vrolijk op los met het fototoestel. Naast foto’s maakte hij ook wat filmpjes.

Nadat schoonpa veilig terug op aarde was, ging het nog 1 maal Hemelwaarts op Hemelvaartsdag.

Onder andere een flink aantal fraaie platen werden van Zuid Hilversum geschoten (we vlogen op 1.300 ft langs de zuid grens, we gaan namelijk niet pal over dit soort plaatsen vliegen, we willen geen onnodige geluidshinder klachten veroorzaken). Daarna richting Lage Vuursche alwaar precies langs Prohibited 25 (No Fly Zone Kasteel Drakenstein, het verblijf van Prinses Beatrix) werd gevlogen en er daarna precies overheen werd gevlogen. Blijkt dat zo’n telelens dan nog best aardige plaatjes kan schieten.

Op de website van Lage Vuursche zijn ze te bewonderen.

Ook deze vlucht werd, met een beetje uitdagende wind qua kracht maar niet zo zeer qua richting (redelijk strak in de baanrichting van baan 25) afgerond. Ook nu werd na afloop een insectenlijkje of 600 voorzichtig van het toestel verwijderd (voor de Deeltijd Eigendom Certificaat Houders: dat hoort er bij! Na afloop beetje poetsen en binnen zetten, doeken er over heen).

De web-master van Project Spitfire legt nu, as we speak, de laatste hand aan een planningstool die voor de Deeltijd Eigendom Certificaat houders eerdaags beschikbaar wordt gesteld. Want na best wel wat wachten (sommigen waren al heel snel Deeltijd Eigendom Certificaat houder en voor hen zit er bijna 2 jaar geduldig wachten op) gaat het nu dan toch echt gebeuren: de vluchten uitvoeren. Voorbehoud weer en baangesteldheid. Uiteraard….

Nog een stap te nemen: nadenken over hoe en waar hoeveel Go-Pro’s te plaatsen. Voor de gelukkigen die mee kunnen en mogen is het natuurlijk wel leuk als er fraai beeld materiaal van geschoten wordt. Ook dat hoofdstuk: wordt vervolgd!